Ἐπετειακή ἐκδήλωση «ΜΝΗΜΕΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΣ»
Καθώς φέτος συμπληρώνονται ἑκατό χρόνια ἀπό τή Μικρασιατική Καταστροφή τοῦ 1922, ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας πραγματοποίησε τήν Κυριακή, 5 Ἰουνίου στό Ἄλσος τῆς Νέας Σμύρνης τήν πρώτη ἐκδήλωση γιά τή μαύρη αὐτή ἐπέτειο θλίψης καί πόνου γιά τόν Ἑλληνισμό ὅπου γῆς κι ἄν βρίσκεται.
Ἀπό νωρίς τό ἀπόγευμα ἄρχισε νά συγκεντρώνεται πλῆθος κόσμου, μικροί καί μεγάλοι, οἰκογένειες μέ παιδιά, ἐνορίτες ἀπό ὅλες τίς ἐνορίες τῆς Μητροπόλεώς μας.
Ἡ ἐκδήλωση ἄρχισε μέ κάποιες εἰσαγωγικές σκέψεις τοῦ Αἰδεσιμολ. Πρεσβυτέρου π. Δημητρίου Τσουροῦ, ἑνός ἐκ τῶν ὑπευθύνων γιά τήν παραγωγή αὐτῆς τῆς μεγάλης μουσικοχορευτικῆς παράστασης. Ἀφοῦ χαιρέτησε τήν παρουσία τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου μας, τήν παρουσία τοῦ κ. Δημάρχου Νέας Σμύρνης, τῶν κ. Βουλευτῶν καί τοῦ πλήθους πού παρευρίσκετο στήν ἐκδήλωση, τόνισε πώς «Αἰσθήματα ὀδύνης συνέχουν τήν καρδιά μας γιά τόν βίαιο τερματισμό τῆς παρουσίας τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρασίας πρίν ἀπό 100 χρόνια στή γῆ τῆς Ἰωνίας. Ὅμως ἡ Μικρασία δέν χάθηκε. Ζεῖ μέσα μας, στίς καρδιές μας, στούς ἀνθρώπους της, στούς ἀπογόνους της, στούς συλλόγους, στίς ὁμάδες, ἀκόμη καί στίς ὁδούς τῶν δρόμων, ὅλα ἀνάγονται στίς ἀλησμόνητες πατρίδες μας. Ἡ σημερινή μας ἐκδήλωση σκοπό ἔχει νά ἀνανεώσει τή μνήμη καί τή γνώση μας», κατέληξε.
Στή συνέχεια τόν λόγο εἶχαν συγκροτήματα καί χορευτικά τμήματα, ὅπως α) Τό Ἐργαστήρι Τέχνης καί Πολιτισμοῦ· β) Ὁ Σύλλογος Ποντίων «Ἀργοναῦται-Κομνηνοί» Καλλιθέας· καί τέλος γ) Ἡ Ὀρχήστρα «Ἰωνικός Ρυθμός», πού ἀπέδωσαν θαυμάσια χορούς καί τραγούδια ἀπό τή Μικρά Ἀσία, τόν Πόντο καί τήν Καππαδοκία μέ τίς χαρακτηριστικές φορεσιές καί τή χαρακτηριστική σημειολογία τῶν χορῶν τους, τίς ἀλησμόνητες πατρίδες.
Χοροί ὅπως, ὁ ἀπτάλικος, τῶν κουταλιῶν, καί οἱ ποντιακοί, ὅπως τίκ διπλό, τρυγώνα, σερενίτσα, ἕτερε καί κότσαρι ἀποδόθηκαν ἐξαιρετικά ἀπό τά χορευτικά συγκροτήματα, ἀπό τούς Ἀργοναῦτες-Κομνηνούς, ἕνας ἀπό τούς παλαιότερους συλλόγους τῶν Ἀθηνῶν, καθώς δημιουργήθηκε τό 1930 ἀπό τούς Ἀργοναῦτες τῆς Κερασούντας καί τούς Κομνηνούς τῆς Τραπεζούντας. Μιά «κιβωτός» πραγματικά τῶν ποντιακῶν παραδόσεων, ἠθῶν καί ἐθίμων.
Δέν θά μποροῦσε νά μή γίνει ἀναφορά στήν ἐθνοκάθαρση, στή γενοκτονία τοῦ ἑλληνικοῦ στοιχείου, καθώς τήν περίοδο ἐκείνη εἶχαν θεσπιστεῖ τά λεγόμενα «τάγματα ἐργασίας», τά γνωστά «ἀμελέ ταμπουροῦ», πού ὑποχρέωναν τούς ἄνδρες ἄνω τῶν 45 ἐτῶν νά βαδίσουν μέσα σέ ἐρήμους τῆς ἐνδοχώρας γιά νά φτιάξουν σιδηροδρομικά δίκτυα καί ἄλλα ἔργα μέσα στίς χειρότερες δυνατές συνθῆκες, μέ πεζές πορεῖες κατά τή διάρκεια ἑνός πολύ βαρύ χειμώνα, νηστικοί καί βρώμικοι. Γινόταν ἀπολύμανση στά τουρκικά χαμάμ καί μετά πάλι στόν δρόμο, ἐκτεθειμένοι στό κρύο γιά τόν βέβαιο θάνατο. Μιά σκόπιμη καί προμελετημένη ἐξαφάνιση τοῦ ποντιακοῦ ἑλληνισμοῦ. Τυχεροί ὅσοι πέθαιναν ἀμέσως!
Ἡ ἐκδήλωση ὁλοκληρώθηκε μέ τά λόγια τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών, ὁ ὁποῖος μέσα σέ ἔντονα φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα τόνισε ὅτι ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας μέ περίσκεψη καί ψυχική ὀδύνη προσεγγίζει τήν ἑκατοστή ἐπέτειο ἀπό τήν τραγική καταστροφή τῆς Σμύρνης καί τόν ξεριζωμό τοῦ Μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπό τίς πατρογονικές του ἑστίες. Καθώς τά χρόνια περνοῦν, οἱ πρόσφυγες πατέρες μας ἔφυγαν ἀπό τήν παρούσα ζωή, οἱ μνῆμες ξεθωριάζουν καί οἱ πνευματικές ρίζες τῆς πόλεώς μας λησμονιοῦνται ἀπό τούς νεωτέρους ἤ ἀγνοοῦνται ἀπό ὅσους στή συνέχεια ἐπέλεξαν νά ἐγκατασταθοῦν στήν πόλη μας, ἡ ἑκατοστή αὐτή ἐπέτειος θά μποροῦσε νά ἀποτελέσει εὐκαιρία ἀναστοχασμοῦ, πνευματικῆς ἀφύπνισης καί μεταλαμπάδευσης στούς νεωτέρους ὅσα οἱ πρόγονοί μας ἔζησαν. Καί αὐτό θά ἐπιδιώξει ἡ τοπική μας Ἐκκλησία κατά τή διάρκεια τοῦ ἐπετειακοῦ αὐτοῦ ἔτους. Ἀνέφερε, ἐπίσης, ὅπως συνηθίζει νά λέει ὁ ἐπίσκοπός μας, ὅτι «δέν θά ὑπῆρχε ἡ Νέα Σμύρνη, ἐάν δέν ὑπῆρχε ἡ Σμύρνη».
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας δέν παρέλειψε νά ἀναφερθεῖ ὀνομαστικά στούς κληρικούς καί τούς λαϊκούς πού συνέβαλαν καθοριστικά στήν ἐπιτυχία μιᾶς τέτοιας μεγαλειώδους ἐκδήλωσης, καθώς καί στίς τεχνικές ὑπηρεσίες τοῦ Δήμου Νέας Σμύρνης καί στήν ἀντιδημαρχία Πολιτισμοῦ πού συνέβαλε τά μέγιστα.
Προέτρεψε, τέλος, στίς φετινές διακοπές του ὁ καθένας μας νά διαβάσει ἕνα βιβλίο πού θά ἀναφέρεται στη Μικρασιατική Καταστροφή: Ἤ τῆς Διδοῦς Σωτηρίου «Τά ματωμένα Χώματα», ἤ τοῦ Τζώρτζ Χόρτον «Ἡ μάστιγα τῆς Ἀσίας», ἤ, τέλος, τό νεοεκδοθέν βιβλίο τῶν Ἀγγέλου Συρίγου καί Εὐάνθη Χατζηβασιλείου «Μικρασιατική Καταστροφή, 50 ἐρωτήματα καί ἀπαντήσεις» γιά νά μήν ξεχάσει κανείς...