17 Οκτ2011
ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΧΡΥΣΟΥ ΙΩΒΗΛΑΙΟΥ
ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΧΡΥΣΟΥ ΙΩΒΗΛΑΙΟΥ
τῶν Αἰδεσιμολογιωτάτων Πρωτοπρεσβυτέρων
π. Σπυρίδωνος Χριστοπούλου καί π. Χρήστου Πετράκου
Μέ μεγάλη λαμπρότητα καί σέ ἀτμόσφαιρα συγκινητική στόν περικαλλή Ἱερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου (Παναγίτσα) Παλαιοῦ Φαλήρου πραγματοποιήθηκε τήν Κυριακή 16 Ὀκτωβρίου ὁ ἑορτασμός τοῦ «Χρυσοῦ Ἰωβηλαίου», δηλαδή τῆς συμπληρώσεως πενήντα ὁλόκληρων χρόνων ἱερατικῆς διακονίας τῶν Αἰδεσιμολογιωτάτων Πρωτοπρεσβυτέρων π. Σπυρίδωνος Χριστόπουλου, Προϊσταμένου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί Προέδρου τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου, καί τοῦ π. Χρήστου Πετράκου.
Στόν Ὄρθρο καί τήν Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία χοροστάτησε καί ἱερούργησε ἀντίστοιχα ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών, μέ τή συμμετοχή τοῦ Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου τῆς Ἱερᾶς Μητρ. Νέας Σμύρνης π. Δημοσθένη Παπακωστόπουλου, τοῦ π. Κωνσταντίνου Τσιακούλια (τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν), τοῦ π. Θεοδώρου Σταθακόπουλου, τοῦ π. Γεωργίου Θραψανάκη, τοῦ π. Ἀθανασίου Διονυσόπουλου, τοῦ π. Νικολάου Κουτρουμάνου καί τῶν Ἐφημερίων καί Διακόνου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Μετά τό πέρας τῆς θείας Λειτουργίας ἔλαβε τόν λόγο ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Συμεών, ὁ ὁποῖος μίλησε μέ θερμά λόγια γιά τούς τιμώμενους Ἱερεῖς καί ἐπέδωσε τιμητική πλακέτα στόν π. Σπυρίδωνα Χριστόπουλο. Οἱ εὐσεβεῖς Ἐνορίτες μέ μεγάλη χαρά εἶδαν τήν ἐπίδοση τιμητικῆς πλακέτας στόν π. Σπυρίδωνα καί «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ» ἐπικρότησαν τήν ἐνέργεια τοῦ Σεβασμιωτάτου μέ τό «Ἄξιος» πρός τόν σεβαστό Ἱερέα τους.
Ἀκολούθησαν Χαιρετισμοί ἀπό τόν Δήμαρχο Παλαιοῦ Φαλήρου κ. Διονύσιο Χατζηδάκη, τόν Δήμαρχο τῆς ἱστορικῆς πόλεως τῶν Καλαβρύτων κ. Γεώργιο Λαζουρᾶ, τόν Πρόεδρο τῆς Παγκαλαβρυτινῆς Ἑνώσεως Πειραιῶς κ. Ἀθανάσιο Χρονόπουλο, τόν Πρόεδρο τοῦ Συλλόγου Σκοταναίων Καλαβρύτων κ. Ἀναστάσιο Τσιῶτο, τόν Πανοσ. Ἀρχιμανδρίτη π. Χριστοφόρο Νάνο ἐκ μέρους τῶν συνεφημερίων τοῦ ἱ. Ναοῦ καί ἀπό τόν κ. Χρῆστο Χονδρόπουλο, ἐκ μέρους τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου, ὁ ὁποῖος προσέφερε ὡς ἀναμνηστικό δῶρο ἕναν ἐπιστήθιο Σταυρό. Τή στιγμή ἐκείνη ὁ Σεβασμιώτατος πέρασε τόν ἐπιστήθιο Σταυρό στόν π. Σπυρίδωνα καί τό Ἐκκλησίασμα ἐπανέλαβε τό «Ἄξιος» πρός τόν σεβάσμιο Ἱερέα τους.
Τελευταῖος ἔλαβε τόν λόγο ὁ τιμώμενος Ἱερέας, Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Σπυρίδων Χριστόπουλος, ὁ ὁποῖος ἔκδηλα συγκινημένος ἀναφέρθηκε στήν ἱερατική του διαδρομή καί εὐχαρίστησε Ἀρχιερεῖς, κληρικούς καί λαϊκούς συνεργάτες του.
Ἐν συνεχείᾳ ἅπαντες μετέβημεν στήν Αἴθουσα Ποιμαντικῶν - Πνευματικῶν Ἐκδηλώσεων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὅπου προσεφέρθη μικρή Δεξίωση πρός τούς προσκεκλημένους καί τούς Ἐνορίτες. Κατόπιν ἔγινε προβολή τῶν κυριότερων στιγμιότυπων τοῦ ἱερατικοῦ, κοινωνικοῦ καί φιλανθρωπικοῦ ἔργου τοῦ π. Σπυρίδωνος καί παρουσίαση τοῦ βιβλίου μέ τίτλο «π. Σπυρίδων Χριστόπουλος - Πενήντα χρόνια ἱερατικῆς διακονίας» ἀπό τόν Καθηγητή Βυζαντινῆς Μουσικῆς καί Ὑπευθύνου τοῦ δεξιοῦ Ἀναλογίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ κ. Δημητρίου Βερυκίου. Μέ τά Ἀπολυτίκια τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, τή Φήμη τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Συμεών, καί τή διανομή τοῦ βιβλίου ὑπό τοῦ π. Σπυρίδωνος Χριστοπούλου, ὁ ὁποῖος καί δέχθηκε τίς εὐχές τῶν Ἐνοριτῶν, ὁλοκληρώθηκε ὁ ἑορτασμός στόν ἱερό Ναό καί στήν Αἴθουσα Ποιμαντικῶν - Πνευματικῶν Ἐκδηλώσεων.
Τέλος, κατά τή δωδεκάτη μεσημβρινή ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών, συνοδευόμενος ἀπό τόν π. Δημοσθένη Παπακωστόπουλο καί τόν π. Γεώργιο Θραψανάκη, μετέβη στήν οἰκία τοῦ π. Χρήστου Πετράκου, ὁ ὁποῖος ἀδυνατοῦσε λόγῳ προβλημάτων ὑγείας νά παρίσταται, καί τοῦ ἐπέδωσε τήν τιμητική πλακέτα γιά τή συμπλήρωση πενήντα χρόνων ἱερατικῆς διακονίας του.
Ἀκολουθοῦν οἱ Προσφωνήσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μας κ. Συμεών, τοῦ Πανοσ. Ἀρχιμανδρίτου π. Χριστοφόρου Νάνου, τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Σπυρίδωνος Χριστοπούλου καί τοῦ Καθηγητοῦ κ. Δημητρίου Βερυκίου.
ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ
τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μας,
Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών
Ἡμέρα ξεχωριστῆς χαρᾶς ἡ σημερινή Κυριακή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί.
Ἡμέρα χαρᾶς γιά τήν Ἱερά Μητρόπολή μας.
Ἡμέρα χαρᾶς γιά τήν ἐνορία τῆς Παναγίτσας.
Ἡμέρα χαρᾶς προσωπικά γιά δύο ἀδελφούς καί συμπρεσβυτέρους μας, ἐφημερίους αὐτῆς τῆς εὐλογημένης Ἐνορίας· τούς πρωτοπρεσβυτέρους π. Σπυρίδωνα Χριστόπουλο καί π. Χρῆστο Πετρᾶκο.
Καί οἱ δυό τους τίς ἡμέρες αὐτές ἀξιώθηκαν ἀπό τόν Κύριο μιᾶς μεγάλης καί ξεχωριστῆς τιμῆς: νά συμπληρώσουν πενήντα ὁλόκληρα χρόνια ἱερατικῆς διακονίας. Ὁ π. Χρῆστος, δυστυχῶς, λόγῳ προβλημάτων ὑγείας, ἔχει ἀποσυρθεῖ ἀπό τήν ἐνεργό διακονία. Ὡστόσο, ἡ ἐπέτειος τῶν πενήντα χρόνων ἱερωσύνης εἶναι καί γι’ αὐτόν ἰδιαιτέρως σημαντική.
Ὁ π. Σπυρίδων μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς πρεσβεῖες τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, συνεχίζει μέ ζῆλο καί αὐταπάρνηση τήν ἱερατική του διακονία. Ἐφημερεύει καθημερινά στό ναό. Σηκώνει τό βάρος τῶν διοικητικῶν εὐθυνῶν. Ἐπιμελεῖται ἄγρυπνα τήν ἀπρόσκοπτη λειτουργία τοῦ «Σπιτιοῦ Γαλήνης». Πρόθυμος καί ἀκούραστος εἶναι κάθε ὥρα καί κάθε στιγμή στή διάθεση τῶν ἐνοριτῶν τῆς πολυάνθρωπης Ἐνορίας τῆς Παναγίτσας.
Γι’ αὐτό κι ἐμεῖς ὅλοι σήμερα χαιρόμαστε γιά τήν κορυφαία αὐτή ἐπέτειο τοῦ ἱερατικοῦ του βίου. Καί ὡς Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, στήν ὁποία ὁ π. Σπυρίδων διακονεῖ σαράντα σχεδόν χρόνια, τοῦ ἀπονέμουμε τόν δίκαιο ἔπαινο καί τοῦ ἐκφράζουμε τήν ἄκρα εὐαρέσκεια τῆς Μητέρας μας Ἐκκλησίας.
Παράλληλα, τοῦ εὐχόμαστε ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός καί ἡ Παναγία μας, στό ναό τῆς ὁποίας ἀξιώθηκε νά ἱερουργεῖ, νά τοῦ χαρίζουν ὑγεία καί πολλές δυνάμεις γιά νά συνεχίζει ἐπί πολλά ἀκόμη χρόνια τήν εὐλογημένη καί καρποφόρο διακονία του.
Εἰς ἔνδειξιν τῶν αἰσθημάτων μας αὐτῶν τοῦ ἀπονέμουμε αὐτή τήν τιμητική πλακέτα.
Στόν π. Χρῆστο, πού δέν μπορεῖ νά εἶναι ἐδῶ κοντά μας, θά πᾶμε ἀργότερα στό σπίτι του γιά νά τοῦ τήν ἐπιδώσουμε προσωπικά.
ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΠΛΑΚΕΤΑ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝ
ΙΔΙᾼ ΑΥΤΟΥ ΣΠΟΥΔῌ ΚΑΙ ΠΡΟΑΙΡΕΣΕΙ
ΤΙΜΗΣΑΙ ΒΟΥΛΟΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΦΙΛΩΣ ΔΙΑΚΟΝΟΥΝΤΑ
ΑΠΟ ΤΗΣ ΘΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ
ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ
ΚΑΙ ΗΔΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΑΝΤΑ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΙΑΝ ΟΛΗΝ ΕΝ Τῌ ΙΕΡΩΣΥΝῌ
ΑΙΔΕΣΙΜΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟΝ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΝ
ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΧΡΗΣΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΝ
ΕΓΝΩ ΑΠΟΝΕΙΜΑΙ ΑΥΤῼ ΤΗΝ ΤΙΜΗΤΙΚΗΝ ΔΙΑΚΡΙΣΙΝ ΤΗΝΔΕ
ΕΓΕΝΕΤΟ ΕΝ ΝΕᾼ ΣΜΥΡΝῌ ΜΗΝΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΙΣΤ΄ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ
ΕΝΔΕΚΑΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΣΧΙΛΙΟΣΤΟΥ
(ὐπογραφή) Ο ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝ
Ἡ ἀριστερή πλευρά τῆς τιμητικῆς πλακέτας κοσμεῖται μέ τό διακριτικό ἔμβλημα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τό Κωδωνοστάσιο τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς Νέας Σμύρνης.
ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ
τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου
π. Χριστοφόρου Νάνου
Ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς σημερινῆς ἑορταστικῆς ἐκδηλώσεως διά τήν 50ηκονταετή ἱερατική διακονία τοῦ Αἰδ. Πρωτ. Σπυρίδωνος Χριστοπούλου, προϊσταμένου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Παλαιοῦ Φαλήρου, εὐσεβάστως καταθέτω τίς ταπεινές μου σκέψεις και εὐχές.
Ἡ σοφή βιβλική πρόρησις «ὅτι πολύν ζήσῃς χρόνον και προστεθήσεταί σοι ἔτη ζωῆς» βρίσκει τήν ἐκπλήρωσή της καί στο πρόσωπο τοῦ σεβαστοῦ μας π. Σπυρίδωνος.
Ὡς τέκνον πίστεως καί ὑπακοῆς εἰς τά κελεύσματα τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας καί ὡς ὑπόδειγμα ἐντιμότητος, ἠθικῆς ἀκεραιότητος καί ἀκατάκριτης, χρηστῆς ἱερατικῆς διακονίας ἀπολαμβάνει τή θεία δωρεά τῆς μακροημερεύσεως.
«Ἠγάπησεν εὐπρέπειαν οἴκου Κυρίου» καί ἡ ζωή του ταυτίστηκε μέ τή ζωή τῆς ἐνορίας! Ἡ Παναγίτσα ἔγινε ἡ ζωή του!
Καί ὡς φιλόστοργο ἀπόσταγμα τῆς Ὑμετέρας ἀγάπης, ἡ σημερινή ἑορτή χαροποιεῖ ἐμᾶς τούς συμπρεσβυτέρους καί συνεφημερίους του, τά μέλη τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου, τίς κυρίες τοῦ Φιλοπτώχου, τό προσωπικό τοῦ Ἱ. Ναοῦ, τούς δωρητές καί ἐκκλησιαστικούς συνεργάτες καί λαμπρύνει τούς ἐνορίτες καί τήν ἐνορία μας!
Ἀγαθέ συμπρεσβύτερε καί συλλειτουργέ π. Σπυρίδωνα, ἐκ βάθους καρδίας σᾶς εὔχομαι ἔτη ἐν Χριστῷ εὐλογημένα καί ὑγιή!
ΟΜΙΛΙΑ
τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου
π. Σπυρίδωνος Χριστοπούλου
«Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον», ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπεινότητά μου καί μέ ἀξίωσε τῆς μεγάλης τιμῆς τῆς Ἱερωσύνης καί πεντηκονταετούς ἤδη ἱερατικῆς διακονίας.
Τούτη τήν ὥρα τῶν εὐχαριστιῶν, ἀναβιώνουν οἱ ἀγῶνες καί οἱ ἀγωνίες μου γιά τήν ἀποστολή μου ὡς κληρικοῦ, ἡ σταυροαναστάσιμη διακονία μου ὡς ποιμένος, ἡ εὐθύνη μου ὡς πνευματικοῦ.
Ἠχοῦν μυστικά καί σήμερα οἱ πρῶτοι ἦχοι τῆς καμπάνας ὡς προσδοκία τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο. Οἱ νεανικοί παλμοί τῆς ἀφοσίωσης στόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία Του δέν ἀτόνησαν. Τά εὔοσμα ἄνθη τῆς ἐν Χριστῷ ἐαρινῆς πορείας μου στόν ἄνθρωπο δέν ἐμαράνθησαν. Ἡ ἀγάπη ὡς βίωμα σταυρικό δέν ἐψύγη. Κατευθύνει καί σήμερα τά βήματά μου σταθερά στό χειμαζόμενο ἄνθρωπο καί τόν ἀντιφατικό κόσμο πού ζεῖ. «Ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου Κυρίου κατέφαγέ με».
Παρῆλθαν οἱ χρόνοι καί λευκάνθηκα, μά θέλω νά ζῶ σάν ἐκείνη τήν πρώτη μέρα, μέ τό φόβο τοῦ Θεοῦ καί τή νεανική διάθεση τῆς προσφορᾶς. Πενήντα χρόνια κοντά στό λαό τοῦ Θεοῦ. Μέ ἀγάπησε καί τόν λάτρεψα, μέ σεβάστηκε καί τόν διακόνησα μέ αὐταπάρνηση.
Ἀδελφοί ἐνορίτες μου, σᾶς εὐχαριστῶ γιά τό ἀνεκτίμητο δῶρο τῆς ἀγάπης σας. Νά σᾶς εὐλογεῖ ὁ Θεός, νά σᾶς χαρίζει πλουσίως τά δῶρα Του καί διά πρεσβειῶν τῆς Παναγίας Μητέρας ὅλων μας νά σκέπει τίς οἰκογένειές σας. Παραβλέψατε τίς κατ’ ἄνθρωπον ἀστοχίες μου. Ὁσάκις σᾶς πίκρανα, γιά τήν πνευματική προκοπή σας ἀγωνιοῦσα. Μάθετε ὅτι ὅλους σᾶς ἀγαπῶ καί γιά ὅλους σας προσεύχομαι.
Σεβασμιώτατε, πάτερ καί Δέσποτα, σᾶς εὐχαριστῶ καί σᾶς εὐγνωμονῶ γιά τήν ἀγάπη καί τό πατρικό σας ἐνδιαφέρον γιά τήν ἐλαχιστότητά μου καί τήν ἐνορία μας. Εὔχεσθε, παρακαλῶ, τά τέλη τῆς ζωῆς μου «χριστιανά, ἀνώδυνα, εἰρηνικά καί καλήν ἀπολογίαν ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ».
Ἐπιτρέψατέ μου νά εὐχαριστήσω τούς ἀδελφούς συμπρεσβύτερούς μου, τούς ἐκκλησιαστικούς ἐπιτρόπους, τούς ἀγαπητούς ἱεροψάλτες, τούς νεωκόρους, ὅλους τούς ἐπώνυμους καί ἀνώνυμους συνεργάτες τῆς Ἐνορίας μας.
Εὐχαριστίες πρέπουν στήν πρεσβυτέρα μου Δήμητρα, τά τέκνα μας Χρῆστο καί Καλλιόπη, τίς οἰκογένειές τους καί τά ἐγγόνια μας.
Εὔχομαι, τέλος, καί ὑπέρ τῶν κεκοιμημένων Ἱεραρχῶν Ἀγαθονίκου, Γεωργίου, Χρυσοστόμου, Ἀγαθαγγέλου, τῶν ἀοιδίμων συλλειτουγῶν Ἱερέων καί τῶν γονέων μου Χρήστου καί Ἀθανασίας πρεσβυτέρας. Αἰωνία ἡ μνήμη αὐτῶν.
Δέσποινά μου, Ὑπεραγία Θεοτόκε, τήν δέησίν μου δέξαι, τήν πενιχράν. Φύλαττε τούς εὐσεβεῖς ἐνορίτες μας, τούς ὅπου γῆς ἀδελφούς μας Καλαβρυτινούς καί ὅλον τόν κόσμον σου. Ἀμήν.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
ἀπό τόν Καθηγητή κ. Δημήτριο Βερύκιο
Ἐφέτος συμπληρώθηκαν πενήντα χρόνια ἱερατικῆς διακονίας, τοῦ σεβασμίου π. Σπυρίδωνος Χριστοπούλου.
Μέ ἀφορμή αὐτή τήν εὐλογημένη πορεία καί διπλή ἀποστολή, τοῦ ποιμένος καί τοῦ ζηλωτῆ δασκάλου, στή μαρτυρική γῆ τῶν Καλαβρύτων καί στήν ἐνορία τῆς «Παναγίτσας», δημοσιεύσαμε βιβλίδιο μέ ὁμώνυμο τίτλο, ὡς συλλογική τοῦ πληρώματος ἔκφραση ἐπαίνου, τιμῆς, ἀγάπης, σεβασμοῦ καί ἀναγνώρισης τῆς προσφορᾶς του στήν Ἐκκλησία, μέ στόχευση πνευματική τή μίμηση τοῦ φωτεινοῦ ὑποδείγματος τοῦ «καλοῦ ποιμένος».
Αὐτή ἡ εὐδόκιμη διακονία εἶναι ἔκφραση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ὄντως «ξεχωριστή τιμή καί κορυφαία εὐλογία», ὅπως σημειώνει χαρακτηριστικά ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Συμεών στόν πρόλογο τοῦ βιβλίου, καί διαζωγραφεῖται, μέ τρόπο ἁπλό καί πηγαῖο, ὅπως τή ζήσαμε ὅλοι στήν ἐνορία ἐπί σαράντα περίπου συναπτά ἔτη, σέ ἕξι μέρη, ταξινομημένα σέ τομεῖς δράσης.
Στό πρῶτο μέρος περιγράφονται ἡ ἱερατική κλίση, ἡ ἀπόφαση - σταθμός, τά πρῶτα καί τά ὥριμα χρόνια τῆς διπλῆς ἀποστολῆς τοῦ ἱεροδιδασκάλου, οἱ ἀντίξοες συνθῆκες, ἡ χαρά τῆς ἀνταπόδοσης, ἡ ἀναγνώριση ὡς εὐλογία. Στό δεύτερο μέρος οἱ τιμητικές διακρίσεις τῆς πολυετοῦς διακονίας. Στό τρίτο ἐπιλογή ἐπιστολῶν, προσφωνήσεων καί ὁμιλιῶν. Στό τέταρτο ἔγγραφα ἀνάθεσης πνευματικῶν καθηκόντων. Στό πέμπτο καταχωρίζεται λεύκωμα φωτογραφιῶν καί στό ἕκτο ἀναδημοσιεύονται ἀγαπημένα κείμενα τοῦ π. Σπυρίδωνος γιά τήν ἰδιαίτερη πατρίδα του.
Σεβασμιώτατε, ἐκλεκτοί μας καλεσμένοι, γνωρίζω ὅτι ὁ ἔπαινος τοῦ κληρικοῦ ἐνίοτε ὑποθηκεύει τήν ποιότητα τῆς ἀποστολῆς του ἤ ἀκόμα καί τή σωτηρία τοῦ ποιμνίου του, ἀλλά εἶμαι βέβαιος ὅτι ὁ γεωργῶν μέ αὐταπάρνηση, νεανική διάθεση καί ζῆλο ἱερό τόν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου, π. Σπυρίδων, ἐνσαρκώνει τήν πεποίθηση ὅτι: «οὔτε ὁ φυτεύων ἐστι τί οὔτε ὁ ποτίζων, ἀλλ’ ὁ αὐξάνων Θεός» (Α΄ Κορ. γ΄, 7), οὔτε δήλ. αὐτός πού φυτεύει εἶναι κάτι, οὔτε αὐτός πού ποτίζει, ἀλλά ὁ Θεός πού φέρνει τήν αὔξηση.
Ἁπλός καί ταπεινός, ὁ π. Σπυρίδων, ἀπό μικρός ἔζησε μέσα στήν ἀτμόσφαιρα τῆς Ὀρθοδόξου εὐσέβειας καί ἀφιέρωσε τόν ἑαυτό του «ψυχή τέ καί σώματι» στή διακονία τῆς Ἐκκλησίας, μέ πνεῦμα ὑπακοῆς καί φρόνημα ἐκκλησιαστικό. Φιλακόλουθος, φιλόκαλος, στοργικός καί φιλάνθρωπος, «ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησι» χωρίς διακρίσεις, μέ ἐμπιστοσύνη στή θεία Πρόνοια καί ὑποδειγματική ἀφοσίωση στό ποιμαντικό ἔργο καί τήν εὐπρέπεια τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ.
Ἔχει λεχθεῖ, ὅτι «ὅσο πιό πολύ ἀγαπᾶς κάποιον, τόσο πιό λίγο χρειάζεται νά τόν ἐπαινεῖς» (Μολιέρος, Γάλλος συγγραφέας). Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἔτσι σκέπτομαι καί ἔτσι αἰσθάνομαι. Ὁ π. Σπυρίδων δέν ἔχει ἀνάγκη τῶν ἐπαίνων μας. Ἡ ζωή του «λύχνος ἐπί τήν λυχνίαν» καί ἡ ἱερατική διακονία του «θυμίαμα εὔοσμον τῷ Κυρίῳ». Ἐμεῖς, συνηγμένοι ἐπί τό αὐτό, ὡς σῶμα Χριστοῦ, σεμνυνόμεθα γιά τόν ἱερέα μας, καί χαίρομε, καί εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Συμεών γιά τήν ἀπόφασή του νά εὐλογήσει τήν ἔκδοση καί νά πραγματοποιηθεῖ ἡ σεμνή αὐτή ἐκδήλωση.
Σεβαστέ μου π. Σπυρίδωνα, διαβάζοντας ξανά τήν πρός Φιλήμονα ἐπιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ξεχώρισα, γιά τή στιγμή αὐτή, τούς ἀκόλουθους στίχους: «Θά σέ θυμᾶμαι πάντοτε στίς προσευχές μου κι εὐχαριστῶ τόν Θεό μου, γιατί ἀκούω γιά τήν ἀγάπη πού δείχνεις σ’ ὅλους τούς χριστιανούς καί γιά τήν πίστη πού ἔχεις στόν Κύριο Ἰησοῦ. Ζητῶ ἀπό τόν Θεό ἡ πίστη πού μᾶς ἑνώνει νά ἐκδηλώνεται ἔμπρακτα στή ζωή σου μέ ὅλο καί μεγαλύτερη ἐπίγνωση κάθε ἀγαθοῦ πού ὑπάρχει στή ζωή μας καί μᾶς ὁδηγεῖ στόν Ἰησοῦ Χριστό» (Φιλ. 4,7). Ἔτη πολλά, εἰρηνικά, ἀγλαόκαρπα καί εὐλογημένα. Ἀμήν!
Σύντομο βιογραφικό
τοῦ Αἰδ. Πρωτ. π. Σπυρίδωνος Χριστοπούλου
Γεννήθηκε στό Πεῦκο Καλαβρύτων τό ἔτος 1936, δεύτερο τέκνο τῆς πολύτεκνης ἱερατικῆς οἰκογένειας τοῦ Χρήστου καί τῆς Ἀθανασίας. Ἀπό τό γάμο του μέ τή Δήμητρα Ζήκου ἀποκτᾶ δύο παιδιά, τήν Καλλιόπη καί τόν Χρῆστο. Χειροτονήθηκε Διάκονος στίς 25 Αὐγούστου 1961 καί Πρεσβύτερος στίς 30 Αὐγούστου τοῦ ἴδιου ἔτους. Τό 1959 ἔλαβε τό πτυχίο τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Φροντιστηρίου τῆς Ριζαρείου Σχολῆς καί ἐν συνεχείᾳ τό 1960 τό πτυχίο Παιδαγωγικῆς Ἀκαδημίας Τριπόλεως. Ὑπηρέτησε ὡς Ἐκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Ἐκπαίδευσης ἀπό τό 1964 ἕως τό 1996. Σήμερα ὁ Αἰδ. Πρωτ. π. Σπυρίδων Χριστόπουλος εἶναι Προϊστάμενος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου (Παναγίτσα) Παλαιοῦ Φαλήρου, Ὑπεύθυνος τοῦ Φιλοπτώχου, Σισιτίου καί Χριστιανικῆς Ἀλληλεγγύης.