Σύναξη κατηχητῶν καί κατηχητριῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας
Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐνάρξεως τοῦ νέου ἱεραποστολικοῦ ἔτους πραγματοποιήθηκε τήν Πέμπτη 19 Ὀκτωβρίου ἡ Σύναξη τῶν Κατηχητῶν καί Κατηχητριῶν τῶν Ἐνοριῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, μέ τή συμμετοχή τῶν Ἱερέων - Ὑπευθύνων Νεότητας, στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Βαρβάρας Ἀργυρουπόλεως.
Ἡ Σύναξη ξεκίνησε στίς 6 τό ἀπόγευμα μέ τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ. Ἐν συνεχείᾳ, ἐντός τοῦ χώρου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΣΥΜΕΩΝ, παρουσίασε τόν εἰσηγητή, πού ἦταν ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Ψωΐνος, προϊστάμενος καί ἱεροκήρυκας τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Τριάδος (Καθεδρικός Ναός Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς), ὁ ὁποῖος καί ἀνέπτυξε τό θέμα «Σκυταλοδρόμοι μιᾶς μεγάλης εὐθύνης».
Ὁ π. Δανιήλ ἐπισήμανε ἀρχικά ὅτι ξεκινᾶ μιά νέα κατηχητική χρονιά, ἕνα νέο ἐκκλησιαστικό ἔτος προσφορᾶς, καί ἀνάμεσα στά ἄλλα, ἑστίασε τήν προσοχή σέ τρία βασικά σημεῖα:
(α) Ποιό εἶναι τό κατηχητικό ἔργο. Σύμφωνα μέ τόν ἱερό Χρυσόστομο δέν εἶναι ἀναγκαῖο τό θαῦμα, ἀλλά ἐκεῖνο πού ἔχει σημασία εἶναι ἡ διδασκαλία καί ἡ κατήχηση γιά τό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀρχαιότερα, αὐτή τήν ἐπιτελοῦσε ὁ ἴδιος ὁ Ἐπίσκοπος. Ἀργότερα ἐκχώρησε αὐτή τή διακονία στούς ἱερεῖς καί στά λαϊκά στελέχη τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ κατήχηση δημιουργήθηκε ἀπό τό γεγονός τῆς Πεντηκοστῆς, καθώς μιλάει ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο. Εἶναι ἡ προφορική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Στήν κατήχηση μιλᾶμε γιά ὅρους τῆς πίστεως, γιά ὅρια δηλαδή, γιά δρόμο. Παράλληλα, τά παιδιά μας δέν χρειάζονται ἐπιπλέον στεγνές γνώσεις, διότι σήμερα γνωρίζουν πολλά. Ἐπίσης, ἡ κατήχηση δέν εἶναι μιά κοινωνική ἐργασία, ἀλλά διδασκαλία, κήρυγμα, βοήθεια, πού ἔρχεται νά πιάσει τόν νέο ἄνθρωπο νά σταθεῖ ὄρθιος στήν παραζάλη τῆς ἐποχῆς μας.
(β) Ποιοί εἴμαστε ἐμεῖς. Ὀφείλουμε νά γνωρίσουμε τόν ἑαυτό μας καί νά ζητήσουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ, γιά νά μᾶς χαριτώσει. Δέν εἴμαστε αὐτόκλητοι στήν κατήχηση, ἀλλά συνεχιστές τοῦ ἔργου τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ὁ κατηχητής ὀφείλει νά βαστάξει τή μεγάλη σκυτάλη τῆς πίστεως τῶν Ἀποστόλων. Ἐδῶ, δέν ὑπάρχουν αὐτονόητα, γι’ αὐτό μπορεῖ νά ξεκινήσουμε ἀπό τό πῶς κάνουμε τόν σταυρό μας. Ἐπίσης, χρειαζόμαστε ὀρθόδοξο φρόνημα, δηλ. μιλᾶμε γιά τόν Χριστό τῆς Ἐκκλησίας. Παράλληλα χρειαζόμαστε ὀρθόδοξο ἦθος καί σεβασμό στήν ἐλευθερία τοῦ προσώπου. Αὐτό σημαίνει ὄχι ἀσυδοσία, ἀλλά ἐλευθερία. Μήν τή φοβόμαστε. Τέλος, νά καταρτιζόμαστε ὥστε νά μποροῦμε νά ἀπαντοῦμε στά ἐρωτήματα τῶν παιδιῶν.
(γ) Σέ ποιούς ἀπευθυνόμαστε. Ὁ κόσμος ὄχι μόνο ἀλλάζει, ἀλλά ἤδη ἄλλαξε. Σειρῆνες πολλές ὑπάρχουν. Οἱ ἐχθροί τῆς πίστεως ἔγιναν πολλοί. Ὅλα ὅσα συμβαίνουν ἀποτελοῦν τεράστιες κατηχητικές προκλήσεις. Τέλος, δέν ἀπογοητευόμαστε, ἔστω κι ἄν ἔχουμε δύο παιδιά στό κατηχητικό, καί μέ δύο παιδιά θά κάνουμε τήν ταπεινή μας προσπάθεια.
Μετά τήν ὁλοκλήρωση τῆς ὁμιλίας, ὑπῆρξε ἡ δυνατότητα γιά γόνιμη συζήτηση καί ἐποικοδομητικό διάλογο. Κατόπιν, στήν αἴθουσα τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ δόθηκε στούς Πατέρες καί στούς κατηχητές μικρή δεξίωση. Ἀναχωρώντας ἀπό τή Σύναξη, καθένας ἔλαβε ἀπό τόν Σεβασμιώτατο ὡς εὐλογία τό νέο κατηχητικό βοήθημα «Μαθαίνω, Περπατῶ, Συζητῶ μαζί Του!» τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν (ἔκδ. τοῦ Ἱδρύματος Νεότητος & Οἰκογένειας).