Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ μᾶς
Πρός
τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας
«Οὐ γάρ ἔκρινα τοῦ εἰδέναι τι
ἐν ὑμῖν εἰμή Ἰησοῦν Χριστόν,
καί τοῦτον ἐσταυρωμένον»
(Α’ Κορ. 2,2)
ΤΟ Α ΚΑΙ ΤΟ Ω τῆς πίστεώς μας, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ, δηλαδή ἡ σταυρική θυσία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστός ἦρθε στόν κόσμο καί ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά σταυρωθεῖ. Ὁ σταυρικός θάνατός Του ἀποτελεῖ τήν πηγή τῆς σωτηρίας μας. Χωρίς τήν πραγματικότητα τοῦ Σταυροῦ δέν ὑπάρχει ἡ Ἀνάσταση. Δέν ὑπάρχει ἡ νίκη ἐπί τοῦ διαβόλου καί τῆς ἁμαρτίας. Δέν ὑπάρχει ἡ ὑπέρβαση τοῦ θανάτου καί τῆς φθορᾶς. Δέν ὑπάρχει ἡ ἐλπίδα ζωῆς αἰωνίου. Ὅλα τά ἀγαθά πηγάζουν ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας. Αὐτή τήν ἀδιαφιλονίκητη ἀλήθεια διατρανώνει ἡ Ἐκκλησία μας στούς ὕμνους της: «Ὁ Σταυρός σου, Κύριε, ζωή καί ἀνάστασις ὑπάρχει τῷ λαῷ σου...».
Τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ, ὁ ἐσταυρωμένος Ἰησοῦς, ἀποτελεῖ τό κέντρο, τήν καρδιά καί τοῦ κηρύγματος τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τά πρῶτα ἀποστολικά χρόνια μέχρι σήμερα. Τό ὑπογράμμισε σήμερα, Μεγάλη Παρασκευή, τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα πού πρό ὀλίγου ἀκούσαμε: «Οὐ γάρ ἔκρινα τοῦ εἰδέναι τι ἐν ὑμῖν εἰμή Ἰησοῦν Χριστόν, καί τοῦτον ἐσταυρωμένον». Σκοπός καί ἐπιδίωξη τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἦταν, ὅσοι ἄκουγαν καί ἀποδέχονταν τό κήρυγμά του νά γνωρίσουν πρωτίστως καί κυρίως τό μυστήριο τοῦ ἐσταυρωμένου Ἰησοῦ. Καί τόν «λόγο τοῦ Σταυροῦ» συνεχίζει νά ἱερουργεῖ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
* * *
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἀποκαλύπτει τή δύναμη καί τή σοφία τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός ἐπιλέγει νά σώσει τόν κόσμο διαμέσου τοῦ σταυρικοῦ θανάτου τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ Του· ἕναν τρόπο πού στά μάτια τῶν ἀνθρώπων εἶναι σκάνδαλο καί στή λογική τους μωρία. Σκάνδαλο, γιατί εἶναι δύσκολο νά πιστέψουν ὅτι ὁ παντοδύναμος Θεός σταυρώνεται καί μέ τόν σταυρικό Του θάνατο σώζει καί ζωοποιεῖ τό ἀνθρώπινο γένος. Καί μωρία, γιατί προσκρούει στή φτωχή ἀνθρώπινη λογική ἡ πίστη καί ἡ ἐλπίδα σ᾽ ἕνα Θεό, πού τελικά δέν μπόρεσε νά σώσει ἀπό τόν πλέον ἐπονείδιστο θάνατο οὔτε τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του.
Ὁ Θεός ὅμως δέν δεσμεύεται ἀπό τά φαινόμενα καί δέν ὑποτάσσεται στίς ἀπαιτήσεις τῆς συλλογιστικῆς μας. Ἐπιλέγει νά μᾶς ἀποκαλύψει τή δύναμη καί τή σοφία Του διαμέσου τοῦ σταυροῦ τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ Του. Ἔτσι, κατά τόν Ἀπόστολο, γι᾽ αὐτούς πού τελικά πιστεύουν, ὁ ἐσταυρωμένος Χριστός εἶναι «Θεοῦ δύναμις καί Θεοῦ σοφία». Καί οἱ ἴδιοι, ἀφοσιωμένοι μαθητές καί ταπεινοί προσκυνητές τοῦ Σταυροῦ Του.
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ τοῦ Σταυροῦ εἶναι ἀκόμη καί μυστήριο ἀγάπης· τῆς ἄπειρης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο. Τίποτε ἄλλο δέν ἀποκαλύπτει τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο ὅσο ἡ ἐνανθρώπηση καί τό σταυρικό Πάθος τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ Του. Ὁ Θεός «ἀγάπη ἐστί» κατά τόν εὐαγγελιστή Ἰωάννη (Α’ Ἰω. 4,8). Καί τό μέγεθος τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, τό πλάτος καί τό βάθος της, φανερώνεται γιά χάρη μας στήν ἐνανθρώπηση καί τόν Σταυρό τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας.
Στό θεῖο Πάθος συγκεφαλαιώνεται ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά ὅλους ἐμᾶς τούς ἀδύναμους καί ἁμαρτωλούς ἀνθρώπους. Ὁ Σταυρός εἶναι ὁ θρόνος δόξης τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Ὁ θάνατος τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ συνιστᾶ τήν κορύφωση τῆς ἀγάπης Του «ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι᾽ αὐτοῦ» (Ἰω. 3,17). Γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος πρός Ρωμαίους: Ὁ Θεός ἀποδεικνύει τήν ἀγάπη Του σ᾽ ἐμᾶς μέ τό ὅτι, ἐνῶ ἐμεῖς ἤμασταν ἀκόμη ἁμαρτωλοί, ὁ Χριστός πέθανε γιά μᾶς (Ρωμ. 5,8).
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ τοῦ Σταυροῦ, παράλληλα, ἀποκαλύπτει καί τήν ἀνυπολόγιστη ἀξία τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι τόσο μεγάλη ἡ ἀξία μας στά μάτια τοῦ Θεοῦ, ὥστε, ἄν καί ἀπομακρυνθήκαμε ἀπό κοντά Του, Ἐκεῖνος ἐξακολούθησε νά μᾶς ἀγαπᾶ.
Ἀπό ἀγάπη ἔστειλε τόν Μονογενῆ Υἱό Του στόν κόσμο. Ἀπό ἀγάπη ὁ ἐνανθρωπήσας Κύριος ἀνυψώθηκε πάνω στόν σταυρό γιά τή δική μας σωτηρία. Ὅπως, λοιπόν, δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη ἔκφραση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν σταυρό, ἔτσι δέν ὑπάρχει καί μεγαλύτερη ἐξύψωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τή σταυρική θυσία τοῦ Κυρίου γιά χάρη μας. Τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ, πού ἔχυσε πάνω στόν σταυρό, γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, μᾶς δίνει παρρησία ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ (Ἑβρ. 10,19).
* * *
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕ ΙΗΣΟΥ,
Γιά ἄλλη μιά φορά ἀξιωνόμαστε νά σταθοῦμε κάτω ἀπό τόν Σταυρό Σου. Ν᾽ ἀτενίσουμε τό ἀκήρατο σῶμα Σου καθηλωμένο ἐπί τοῦ ξύλου τοῦ σταυροῦ. Ν᾽ ἀσπαστοῦμε εὐλαβικά τά ματωμένα πόδια Σου.
Φώτισε, Κύριε, τό νοῦ μας καί μυσταγώγησε τήν καρδιά μας στό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ Σου.
• Νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ὁ Σταυρός Σου εἶναι ἡ πηγή τῆς σωτηρίας καί τό κέντρο τῆς ζωῆς μας.
• Νά αἰσθανθοῦμε στά μύχια τῆς ὑπάρξεώς μας τόν πλοῦτο τῆς ἀγάπης Σου, ἀλλά καί τήν ἀξία μας πού ἀποδεικνύει ὁ Σταυρός Σου.
• Ν᾽ ἀνταποκριθοῦμε κι ἐμεῖς οἱ ἀνάξιοι στήν ἀγάπη Σου. Ν᾽ ἀγαπήσουμε θερμότερα καί εἰλικρινέστερα καί Σένα καί τούς ἀδελφούς μας.
• Καί νά ἀγωνιζόμαστε νά ζοῦμε ὡς μαθητές τοῦ Σταυροῦ Σου, μέ ἀφοσίωση καί αὐταπάρνηση, τήν εὐλογημένη χριστιανική ζωή στήν ὁποία μᾶς ἔχεις προσκαλέσει.
Μέ πολλή πατρική ἀγάπη
ὁ Ἐπίσκοπός σας
† Ο ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝ