27 Μαρ2014
Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου καί ἡ σημασία του στή ζωή μας
Ο Κ Α Τ Α Ν Υ Κ Τ Ι Κ Ο Σ Ε Σ Π Ε Ρ Ι Ν Ο Σ
Τ Η Σ Γ΄ Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ Τ Ω Ν Ν Η Σ Τ Ε Ι Ω Ν
Σ Τ Η Ν Α Γ Ι Α Φ Ω Τ Ε Ι Ν Η
Τ Η Σ Γ΄ Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ Τ Ω Ν Ν Η Σ Τ Ε Ι Ω Ν
Σ Τ Η Ν Α Γ Ι Α Φ Ω Τ Ε Ι Ν Η
Χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου μας κ. ΣΥΜΕΩΝ, τελέστηκε στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό τῆς ἁγίας Φωτεινῆς Νέας Σμύρνης ὁ Κατανυκτικός Ἑσπερινός τῆς Γ΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν.
Ὁμίλησε ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης π. Ἀριστόβουλος Πολίτης, Προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Παρασκευῆς Νέας Σμύρνης. Τό θέμα τῆς ὁμιλίας ἦταν : Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου καί ἡ σημασία του στή ζωή μας.
* * *
Ο Σ Τ Α Υ Ρ Ο Σ Τ Ο Υ Κ Υ Ρ Ι Ο Υ
Κ Α Ι Η Σ Η Μ Α Σ Ι Α Τ Ο Υ Σ Τ Η Ζ Ω Η Μ Α Σ
Ἀκολουθοῦν ἀποσπάσματα ἀπό τήν ὁμιλία
τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμ. π. Ἀριστοβούλου Πολίτη.
Κ Α Ι Η Σ Η Μ Α Σ Ι Α Τ Ο Υ Σ Τ Η Ζ Ω Η Μ Α Σ
Ἀκολουθοῦν ἀποσπάσματα ἀπό τήν ὁμιλία
τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμ. π. Ἀριστοβούλου Πολίτη.
«Καθώς βρισκόμαστε στό μέσο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες καί ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ Ἐκκλησία προβάλλει στούς ἱερούς Ναούς μας τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου μας και μᾶς καλεῖ νά τόν προσκυνήσουμε μέ δέος καί πίστη καί νά πάρουμε χάρη πολλή καί δύναμη γιά τόν πνευματικό ἀγώνα πού διεξάγουμε τήν περίοδο αὐτή».
*
«Τί σημαίνει ὅμως «ἀπαρνοῦμαι τόν ἑαυτό μου»; Σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτα ὅτι νεκρώνω τόν παλαιό ἑαυτό πού κρύβω μέσα μου, καί τόν διαγράφω ἀπό τήν ζωή μου. Παύω νά ὑπάρχω γι̉ αὐτόν. Ἀρνούμαι δηλαδή τόν ἑαυτό μου καί νεκρώνω τά θελήματά μου, τίς ἐπιθυμίες μου καί τίς ροπές τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου. Ἀκόμη κι ἄν τόν δῶ νά ἐπαναστατεῖ, νά ἀντιδρᾶ, νά ἐπιζητεῖ μέ μανία καί ἐπιμονή καθετί ἁμαρτωλό, ἐγώ δέν ὑποκύπτω, δέν τοῦ δίνω σημασία. Ἔχω ἀρνηθεῖ ὄχι μόνο κάτι ἀπό τόν ἑαυτό μου ἀλλά ὅλο τόν παλαιό ἑαυτό μου.Ἀρνοῦμαι τόν παλαιό ἑαυτό μου σημαίνει ταυτόχρονα ὅτι ὑποτάσσομαι στό ἅγιο θέλημα τοῦ Θεοῦ. Αὐτό δηλώνει, ὅτι ἀκολουθῶ τόν Κύριο ὅπου μέ ὁδηγεῖ. Καί ὑπομένω ὅλες τίς θλίψεις πού ἐπιτρέπει στήν ζωή μου γιά τόν ἐξαγιασμό μου. Ὅλη ἡ ζωή τοῦ Κυρίου ἄλλωστε, ἦταν μία διαρκής αὐταπάρνηση, προσφορά καί θυσία, πού κορυφώθηκε καί ὁλοκληρώθηκε στήν σταυρική θυσία. Κι ἐπειδή αὐτός πρῶτος ἐφάρμοσε τήν τέλεια αὐταπάρνηση, ζητᾶ κι ἀπό ἐμᾶς ν̉ ἀκολουθήσουμε ὁλόψυχα τό παράδειγμά Του».
*
«Μία δεύτερη προϋπόθεση γιά τήν ἄρση τοῦ δικοῦ μας Σταυροῦ εἶναι ἡ καρτερικότητα. Εἶναι ἡ ὕψιστη δοκιμασία ἄρσης τοῦ Σταυροῦ. Οἱ ὀδυνηρές καί ἀνίατες ἀρρώστιες, ἡ ἀδικία, ἡ περιφρόνηση, οἱ δοκιμασίες τῆς ζωῆς, οἱ οἰκονομικές δυσκολίες τίς ὁποῖες ἀντιμετωπίζουμε ὅλοι μας σήμερα ἀποτελοῦν μέν δοκιμασίες ἀλλά καί εὐκαιρίες τίς ὁποῖες ἐάν χρησιμοποιήσουμε σωστά μᾶς συσταυρώνουν καί μᾶς συνεγείρουν μέ τόν Ἀναστάντα Χριστό μας. Ἄν ἀγανακτήσουμε ἀπό αὐτές ζημιωνόμαστε, ἄν τίς δεχτοῦμε παθητικά πάλι δέν ὠφελούμεθα, ἄν ὅμως τίς δεχτοῦμε ὡς ἐπίσκεψη τοῦ Θεοῦ καί ὡς εὐκαιρίες γιά τήν πνευματική μας τελείωση τότε μᾶς εἶναι πολύ τό κέδρος τό πνευματικό.Οἱ ἀφορισμοί στίς ὅποιες δυσκολίες τῆς ζωῆς μας, οἱ τσακωμοί καί οἱ κόντρες, ἀλλά καί οἱ κατάρες πολλές φορές, καθόλου δέν ὠφελοῦν τήν ψυχή μας, ἀλλά περισσότερο τήν βλάπτουν καί τήν γεμίζουν μέ κακία, την συμφιλιώνουν μέ τήν ἁμαρτία καί τόν διάβολο καί τήν ἐμποδίζουν νά ἑνωθεῖ μέ τόν ἐσταυρωμένο Ἰησοῦ Χριστό καί νά ἀναστηθεῖ μαζί Του∙ μεταλαμβάνοντας τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του».
*
«Ὁ διάβολος ὅμως προσπαθεῖ νά φοβίσει τούς ἀνθρώπους ὅτι ἐάν διαλέξουν τήν σταυρική ζωή δέν θά προοδεύσουν καί δέν θά ἐπικρατήσουν μέ τό σταυρό στό χέρι. Σέ αὐτό τό δίλημμα τοῦ διαβόλου ὀφείλουν νά ἀτενίζουν τό σταυρό ὅπως οἱ πληγωμένοι Ἑβραῖοι ἀτένιζαν στήν ἔρημο τό χάλκινο φίδι, πού ὕψωσε ὁ Μωϋσῆς καί νά ἐπικαλοῦνται τήν δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.Ἔτσι λοιπόν μέσα σέ αὐτήν τήν πορεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τῆς πιό ὄμορφης περιόδου τῆς Ἐκκλησίας μας, τῆς νηστείας, τοῦ πνευματικοῦ μας ἀγῶνα, τῆς αὐτοκριτικῆς μας, καλεῖται ὁ ἄνθρωπος νά ἀγωνιστεῖ μέ σταυρική ὑπομονή καί καρτερία, νά δώσει αἷμα καί νά λάβει πνεύμα».
*
«Αὐτός ὁ Σταυρός θά στηθεῖ κατά τήν ἔνδοξον παρουσία τοῦ Χριστοῦ ὅταν ἔλθει νά κρίνει ζώντας καί νεκρούς. Ὁ ἴδιος ὁ Σταυρός θά κρίνει τόν κόσμο καί θά ἐλέγξει τόν καθένα ἀπό ἐμᾶς.Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι σήκωσαν ἀγόγγυστα καί καλοπροαίρετα, παρά τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες τους στήν σταυρική τους ζωή, τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας, θά ἔχουν ζωή αἰώνια καί ἀνάπαυση μέσα στούς κόλπους τοῦ παραδείσου.
Ἐνῶ γιά ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τόν ἀρνήθηκαν, καί τόν ἀρνοῦνται καί σήμερα, τόν πολέμησαν καί τόν πολεμοῦν, τόν ὕβρισαν καί τόν ὑβρίζουν, τόν κατέβασαν ἀπό τά σπίτια τους, τούς δημόσιους χώρους, τά σχολεία καί μέ κανέναν τρόπο ἀπό μῖσος καί μόνον πρός τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου, δέν θέλησαν νά τόν σηκώσουν ἐνῶ μποροῦσαν, θά εἶναι ὁ ἔλεγχός τους καί τό αἰώνιο ἄσβεστο βάσανό τους».