18 Μαρ2014
Ἡ Σύναξη τῶν Κατηχητῶν τῆς Μητροπόλεώς μας
Η Σ Υ Ν Α Ξ Η Τ Ω Ν Κ Α Τ Η Χ Η Τ Ω Ν
Τ Η Σ Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ε Ω Σ Μ Α Σ
Τ Η Σ Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ε Ω Σ Μ Α Σ
Καθώς εἰσήλθαμε στήν Γ΄ ἑβδομάδα τῆς εὐλογημένης καί ἱερᾶς περιόδου τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πραγματοποιήθηκε τή Δευτέρα 17 Μαρτίου ἡ καθιερωμένη Σύναξη τῶν Κατηχητῶν καί Κατηχητριῶν τῶν Ἐνοριῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νέας Σμύρνης στόν Ἱερό Ναό Ἁγίας Παρασκευῆς Νέας Σμύρνης.
Ἡ Σύναξη ξεκίνησε στίς 6.00 μ.μ. μέ τήν κατανυκτική Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἀποδείπνου. Ἐν συνεχείᾳ, ἐντός τοῦ χώρου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών παρουσίασε τόν εἰσηγητή, τόν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Τιμόθεο Σακκᾶ, Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου (Ὠρωποῦ), ὁ ὁποῖος καί ἀνέπτυξε τό θέμα «Παράλληλοι καιροί».
* * *
Ὁ εἰσηγητής π. Τιμόθεος, ὁ ὁποῖος διετέλεσε ἐπί σαράντα χρόνια ἱερατικῶς προϊστάμενος στή Ρωσική Ἐκκλησία τῆς ὁδοῦ Φιλελλήνων στήν Ἀθήνα καί ἀπό τό 1980 ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μ. Παρακλήτου μέ τίς θαυμάσιες –καί σέ μεγάλο ἀριθμό– ἐκδόσεις πού ἔχουν οἰκοδομήσει καί στερεώσει πνευματικά ἑκατομμύρια πιστῶν, μέ τό θέμα «Παράλληλοι καιροί» ἀναφέρθηκε στήν προεπαναστατική Ρωσία καί στή σύγχρονη Ἑλλάδα.Προηγεῖται ὁ διωγμός τῆς Ἐκκλησίας, ἐποχή πού ὁ λαός δέν θά εἶναι σέ θέση νά πηγαίνει ἄφοβα στήν ἐκκλησία, πού δέν θά ἔχει δικαίωμα νά παιδαγωγεῖ τά παιδιά του μέ τό ὀρθόδοξο πνεῦμα. Ὅμως, ἡ βεβήλωση τῆς ἐκκλησίας πρό πολλοῦ ἤδη εἶχε ἀρχίσει. Καί σέ ἐμᾶς, ἀκούγονται ἤδη κακόβουλες φωνές, πού ἀπαιτοῦν νά φύγουν τά Θρησκευτικά ἀπό τά σχολεῖα, καί ἀρκετοί πολιτικοί καί διανοούμενοι συστρατεύονται ἀνοικτά στήν παράταξη τῶν διωκτῶν τοῦ Χριστοῦ.
Ἀκολουθεῖ ἡ κοινωνική διαφθορά, ὅπως μέσα ἀπό γραπτές μαρτυρίες ἐξιστορεῖ ὁ π. Τιμόθεος. Βλέπουμε πώς τό γκρέμισμα συντελεῖται σ’ ὅλες τίς κοινωνικές τάξεις: γκρεμίζεται καθετί θρησκευτικό καί πατριωτικό, οἱ ἀφόρητοι ἐμπαιγμοί τῶν ἱερῶν καί ὁσίων ἀποτελοῦν συνήθη φαινόμενα. Ποικίλα καθημερινά γεγονότα συντελοῦν στή διαφθορά τοῦ ρωσικοῦ λαοῦ. Οἱ εὐσεβεῖς ἄνθρωποι διώκονται καί ἐμπαίζονται, ἐάν τολμήσουν νά ὑψώσουν φωνή διαμαρτυρίας ἐναντίον τῆς κοινωνικῆς διαφθορᾶς. Μέσα σ’ αὐτόν τόν κατήφορο οἱ σκοτεινές δυνάμεις προωθοῦν τούς σκοπούς τους μέ ἀσφαλή βήματα πίσω ἀπό τά συνθήματα «πρόοδος», «ἀλληλεγγύη», «πολιτισμός».
Ὅλα αὐτά ἀποβλέπουν στήν ψυχή τοῦ λαοῦ. «Πολλοί νομίζουν ὅτι μιά χώρα μποροῦν νά τήν κατακτήσουν μόνο μέ τή δύναμη τῶν ὅπλων», γράφει ὁ Κοπέν Ἀλμπανσέλι. Καί συμπληρώνει: «Αὐτό εἶναι τραγικό λάθος, ὑπάρχουν κτυπήματα πολύ πιό καίρια ἀπό ἐκεῖνα πού χύνουν τό αἷμα τοῦ λαοῦ. Εἶναι αὐτά πού στρέφονται κατά τῆς ψυχῆς τοῦ λαοῦ»!
Ὅμως, ἡ ψυχή τοῦ λαοῦ, καθώς ὑπογράμμισε ὁ π. Τιμόθεος, τρέφεται μέ τίς αἰώνιες παραδόσεις καί τά πατροπαράδοτα ἤθη του. Αὐτές εἶναι καί οἱ πραγματικές πηγές τῆς ζωῆς τοῦ λαοῦ. Ὅπως τά δέντρα στό δάσος ἀναζητοῦν μέ τίς ρίζες τους τήν κατάλληλη τροφοδοσία, ἔτσι καί ὁ λαός ζεῖ μέ ἐκεῖνα τά πνευματικά ἐρείσματα πού διαμορφώθηκαν ἀπό τήν ἀνδρεία, τόν ἡρωισμό, τόν ἀγώνα, τή θυσία καί τήν ἐλπίδα τῶν προγόνων του. Σ’ αὐτά συνίσταται ἡ ζωντανή δύναμη τήν ὁποία οἱ προηγούμενες γενιές κληροδότησαν στίς ἑπόμενες.
Ἕνα ἀκόμη σημεῖο παρακμῆς συνιστᾶ ἡ ἀπώλεια τῆς ἱστορικῆς μνήμης. Γι’ αὐτό, ὅποιος θέλει νά φονεύσει τήν ψυχή ἑνός λαοῦ, ἀρκεῖ νά τόν ἀποκόψει ἀπό τό ζωντανό παρελθόν του, δηλαδή νά ἐξαφανίσει ἀπό τή μνήμη του τήν παράδοση καί τίς πνευματικές ὑποθῆκες τῶν προγόνων του, νά τοῦ ἐμπνεύσει τήν περιφρόνηση καί τήν ἀντιπάθεια πρός αὐτές, ὅπως ἀκριβῶς θά ἔκανε κάποιος πού θά ἔκοβε τίς ρίζες ἑνός δένδρου, προκειμένου νά τό νεκρώσει. Ἔτσι ἀκοῦμε ὅτι πολλοί Ρῶσοι χαίρονται μέ κάθε κτύπημα πού κάποιοι ἀόρατοι ὑλοτόμοι καταφέρουν στίς ρίζες τοῦ αἰωνόβιου ρωσικοῦ δένδρου, κτύπημα πού συνοδεύεται πάντοτε ἀπό δυνατές φωνές γιά πρόοδο, ἐλευθερία, ἰσότητα.
Ἔτσι, μπροστά στόν πνευματικό ἀφανισμό ἐκεῖνο πού παραμένει ὡς ἀσάλευτο πνευματικό στήριγμα εἶναι ἡ μάνα μας Ἐκκλησία. Πίσω μας στέκει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Αὐτή καί μόνη μπορεῖ νά περιμαζέψει τό σκόρπιο ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ, νά ἀπαλείψει τήν κοινωνική ἀδικία καί νά ξαναδώσει στή Ρωσία τό προηγούμενο πνεῦμα της.
Ἡ ὁμιλία τοῦ π. Τιμοθέου ἔκλεισε μέ ἕναν ἀφυπνιστικό ἐπίλογο. Ἡ Ρωσία ἀπό τό 1917 ἔζησε γιά τόσα χρόνια μέ τό μαρτύριο ἑκατομμυρίων πιστῶν, ὅπου τότε ἀναδείχτηκε «Ἁγία Ρωσία». Ζοῦμε κι ἐμεῖς σήμερα τή δική μας τραγική πραγματικότητα. Θά παραμείνουμε ἀδιάφοροι καί ἀσυγκίνητοι μπροστά στή σήψη καί διαφθορά τοῦ λαοῦ μας; Θά μείνουμε ἀπαθεῖς μπροστά στήν προϊούσα κοινωνική διαφθορά καί παρακμή τοῦ ἔθνους μας; Ἡ δική μας ἀσυνέπεια ὡς χριστιανῶν συνιστᾶ, δυστυχῶς, τόν καλύτερο σύμμαχό τους.
* * *
Μετά τήν ὁλοκλήρωση τῆς Ὁμιλίας, ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Συμεών εὐχαρίστησε τόν εἰσηγητή π. Τιμόθεο καί ἀκολούθησε γόνιμος καί ἐποικοδομητικός διάλογος στό πνευματικό κέντρο κάτωθεν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὅπου ὁ π. Τιμόθεος ἔδωσε καίριες ἀπαντήσεις σέ διάφορα ἐρωτήματα.* * *