ΤΕΛΕΣΘΗΚΕ ΤΟ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΘΗΜΕΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ
ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Θ. ΗΛΙΑΚΗ
Μέ τή συμμετοχή τεσσάρων Μητροπολιτῶν τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, πολλῶν ἱερέων καί πλῆθος κόσμου, πού κατέκλυσε τόν περικαλλή ἱερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου τοῦ Παλαιοῦ Φαλήρου, τελέσθηκε τό Σάββατο 16 Ἰανουαρίου τό 40νθήμερο μνημόσυνο γιά τόν μακαριστό Πρωτοπρεσβύτερο Βασίλειο Θ. Ἠλιάκη (1950 - 8.12.2009), Ἐφημέριο τοῦ ἀνωτέρω Ναοῦ.
Στήν ἀρχιερατική θεία Λειτουργία προεξῆρχε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ὕδρας Σπετσῶν καί Αἰγίνης κ. Ἐφραίμ, ἐνῶ ἔλαβαν μέρος ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Συμεών, οἱ συνεφημέριοι τοῦ ἱ. Ναοῦ, ἱερεῖς τῆς οἰκείας Μητροπόλεως, καθώς καί ἱερομόναχοι καί κληρικοί ἄλλων Μητροπόλεων.Ἀκολούθως τελέσθηκε τό 40νθήμερο μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἀειμνήστου π. Βασιλείου, μέ τή συμμετοχή δύο ἀκόμη Ἱεραρχῶν, τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Ἀχαΐας κ. Ἀθανασίου καί Παροναξίας κ. Καλλινίκου.
Ἰδιαίτερη ἐντύπωση καί συγκίνηση προκάλεσε ἡ ἐπιμνημόσυνη ὁμιλία τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών, ὁ ὁποῖος τόνισε ὅτι ὁ π. Βασίλειος «ὑπῆρξε ἕνας ἐκ τῶν εὐλαβῶν καί ζηλωτῶν κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας» καί ἀναφέρθηκε στό παράδειγμά του «ὡς λειτουργοῦ καί ποιμένος, ὡς διδασκάλου τῆς πίστεως καί κήρυκος τοῦ Εὐαγγελίου τῆς σωτηρίας».
Στή συνέχεια ἔλαβε τό λόγο ὁ Αἰδ. Πρωτ. π. Σπυρίδων Χριστόπουλος, Προϊστάμενος τοῦ ἱ. Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου, ὁ ὁποῖος τόνισε ὅτι κατά τό διαρρεῦσαν χρονικό διάστημα ἀπό τήν πρός Κύριον ἐκδημία τοῦ π. Βασιλείου ἔγινε αἰσθητό στήν Ἐνορία τό κενό τοῦ ἀξιόλογου πνευματικοῦ καί κοινωνικοῦ του ἔργου.
Μετά τό πέρας τοῦ μνημοσύνου προσφέρθηκε ὁ καθιερωμένος καφές στήν ἀνακαινισμένη Αἴθουσα ἐνοριακῶν ἐκδηλώσεων, πού βρίσκεται κάτω ἀπό τόν ἱερό Ναό, καί γιά τή διαμόρφωση τῆς ὁποίας ὁ ἴδιος ὁ μακαριστός π. Βασίλειος, ὡς Πρόεδρος τότε τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου, εἶχε ἰδιαίτερα κοπιάσει.
Τέλος, ἀκολούθησε τρισάγιο στό μνῆμα τοῦ κεκοιμημένου Ἱερέως, στό Κοιμητήριο τῆς Νέας Σμύρνης.
Ἐπιμνημόσυνη Ὁμιλία τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών στό 40νθήμερο Μνημόσυνο τοῦ Πρωτοπρ. Βασιλείου Ἠλιάκη (Κοίμησις Θεοτόκου Παλαιοῦ Φαλήρου) Σάββατο 16 Ἰανουαρίου 2010
«Προσευχή δέ ἦν ἐκτενής γινομένη ὑπό τῆς Ἐκκλησίας πρός τόν Θεόν ὑπέρ αὐτοῦ» (Πράξ. 12,5). ἀκούσαμε πρό ὀλίγου στό σημερινό, ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. «Ἐνῶ ὁ Πέτρος ἦταν στή φυλακή, ἡ Ἐκκλησία προσευχόταν ἀδιάκοπα καί μέ θέρμη στόν Θεό γι' αὐτόν». Πότε; Στά πρῶτα βήματα τῆς ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων. Γιά ποιόν γινόταν ἡ «ἐκτενής προσευχή»; Γιά τόν ἀπόστολο Πέτρο, ὅταν ὁ βασιλιάς Ἡρώδης ἄρχισε τόν διωγμό ἐναντίον τῶν πρώτων χριστιανῶν καί μετά τή θανάτωση τοῦ ἀποστόλου Ἰακώβου, ἀδελφοῦ τοῦ ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, φυλάκισε τόν ἀπόστολο Πέτρο.
Τόν λόγο τοῦτο, Σεβασμιώτατοι ἀδελφοί συνεπίσκοποι, Προσφιλέστατοι συμπρεσβύτεροι καί διάκονοι, καί ἀγαπητοί μου χριστιανοί, «Προσευχή ἐκτενής ὑπό τῆς Ἐκκλησίας πρός τόν Θεόν» γίνεται, ἀδελφοί μου, καί σήμερα. Αὐτή τήν ὥρα. Στόν ἱερό τοῦτο Ναό. Ἀπό ὅλους μας· ἐπισκόπους, πρεσβυτέρους, διακόνους καί ὅλους ἐσᾶς, τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ. Καί ἡ προσευχή γίνεται ὑπέρ τοῦ ἀδελφοῦ καί συλλειτουργοῦ γιά μᾶς τούς ἱερωμένους, ὑπέρ τοῦ ποιμένος καί πνευματικοῦ πατέρα γιά σᾶς τούς ἐνορίτες, ὑπέρ τοῦ μακαριστοῦ ἀδελφοῦ ὅλων μας πρωτοπρεσβυτέρου Βασιλείου Ἠλιάκη, μέ ἀφορμή τό 40νθήμερο μνημόσυνό του. Πέρασαν ἤδη σαράντα ἡμέρες ἀπό τήν ἐκδημία του εἰς Κύριον καί τήν ἐκφορά τοῦ σκήνους του μετά τή νεκρώσιμη Ἀκολουθία στόν ἱερό τοῦτο Ναό. • Στόν ἱερό Ναό στό θυσιαστήριο τοῦ ὁποίου παρήδρευσε γιά τρεῖς ὁλόκληρες δεκαετίες. • Στόν ἱερό Ναό, τόν ἄμβωνα τοῦ ὁποίου ἐκόσμησε ὡς φλογερός ἱεροκήρυξ καί ὑπηρέτης τοῦ θείου λόγου. • Στόν ἱερό Ναό, μέσα στόν ὁποῖο ἀναρίθμητες φορές μέ ἱερό ἐνθουσιασμό δοξολόγησε τόν ἀληθινό Θεό καί ὕμνησε τά μεγαλεῖα του μέ τή γλυκιά καί κατανυκτική φωνή του. • Στόν ἱερό Ναό γιά τήν εὐπρέπεια καί τόν ἐξωραϊσμό τοῦ ὁποίου ἐργάστηκε. • Στήν Ἐνορία ἐδῶ τῆς Παναγίτσας, τό ποίμνιο τῆς ὁποίας ἀγωνίστηκε νά καλλιεργήσει πνευματικά· νά οἰκοδομήσει ἐν Χριστῷ· νά ὁδηγήσει στή συνειδητή χριστιανική ζωή. Ὁ π. Βασίλειος ὑπῆρξε ἕνας ἐκ τῶν εὐλαβῶν καί ζηλωτῶν κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Ἐπιπροσθέτως δέ δι' ἐμέ προσφιλής ἀδελφός μέ κοινές πνευματικές ρίζες. Ὁ Θεός καί Πατέρας μας ἐπέτρεψε νά δοκιμαστεῖ στό καμίνι τῆς ἐπάρατης ἀρρώστιας. Στάθηκε ὄρθιος μέχρι τέλους. Καί ὑπέμεινε τή δοκιμασία ἀγόγγυστα. Μέ ζωντανή τήν ἐλπίδα. Μ' ἐμπιστοσύνη στό ἔλεος καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Κατ' ἄνθρωπον ἔφυγε πρόωρα. Ἔτσι ἐπέτρεψε ὁ Κύριος. Ὅμως τά ἴχνη τῆς διαβάσεώς του καί τῆς ἱερατικῆς του διακονίας θά παραμείνουν ζωηρά. Καί ὅλοι μας, καί προπάντων τό εὐλογημένο ποίμνιο τῆς Ἐνορίας του, θά τόν ἐνθυμούμαστε μέ αἰσθήματα ἀγάπης, τιμῆς κι εὐγνωμοσύνης. Τήν ὥρα αὐτή παρακαλοῦμε τόν Ἀρχηγό τῆς ζωῆς, τόν γλυκύτατο Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό νά τόν ἀναπαύσει ἐν χώρᾳ ζώντων καί νά τόν συναριθμήσει «μετά πάντων τῶν ἀπ' αἰῶνος εὐαρεστησάντων» ἐνώπιόν Του. Τό παράδειγμά του ὡς λειτουργοῦ καί ποιμένος, ὡς διδασκάλου τῆς πίστεως καί κήρυκος τοῦ Εὐαγγελίου τῆς σωτηρίας, ἄς ἐμπνέει τούς ἐπιγιγνομένους. Καί ἡ ἱερατική καί πατρική εὐχή του, ἄς συνοδεύει ὅλους μας. Τό πλήρωμα αὐτῆς τῆς Ἐνορίας. Ἰδιαιτέρως δέ τήν καλή καί ἀφοσιωμένη πρεσβυτέρα του καί τά ἀγαπημένα παιδιά του. Ἀμήν.
Ἐπιμνημόσυνη Προσφώνηση τοῦ Αἰδ. Πρωτ. π. Σπυρίδωνος Χριστόπουλου στό 40νθήμερο Μνημόσυνο τοῦ Πρωτοπρ. Βασιλείου Ἠλιάκη (Κοίμησις Θεοτόκου Παλαιοῦ Φαλήρου) Σάββατο 16 Ἰανουαρίου 2010
Σεβασμιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, Σεβαστοί Πατέρες, Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί, Μέ τήν παρέλευση σαράντα ἡμερῶν ἀπό τήν κοίμηση τοῦ π. Βασιλείου, συνεφημερίου τοῦ ἱ. Ναοῦ μας, ἀποτελεῖ συνείδηση ὅλων μας τό ἀξιόλογο πνευματικό καί κοινωνικό του ἔργο. 1. Τό φιλακόλουθο τοῦ χαρακτήρα του, ἡ ἀγάπη του γιά τήν τήρηση τῆς τελετουργικῆς καί ἀσματικῆς τάξης τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν εἶναι γνωστά σέ ὅλους. Ὁ ἴδιος πίστευε ὅτι μέσα στήν ἀτμόσφαιρα τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν καλλιεργεῖται τό ἐκκλησιαστικό ἦθος καί αὐξάνεται ἡ πίστη καί ὁ σεβασμός στόν Θεό. Ὁ ἴδιος πίστευε ὅτι μέσα στήν ἀτμόσφαιρα τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν καλλιεργεῖται τό ἐκκλησιαστικό ἦθος καί αὐξάνεται ἡ πίστη καί ὁ σεβασμός στόν Θεό. Πλούτιζε τή λειτουργική ζωή τῆς ἐνορίας μας μέ ἀγρυπνίες πού συχνά καί ἀκούραστα ἐπεμελεῖτο, ἐκδηλώνοντας τό βαθύ φιλομόναχο φρόνημά του. 2. Καλλιέργησε μέ σύνεση καί διάκριση τό πνευματικό ἔργο τῆς ἐξομολογήσεως, καθοδηγώντας τίς ψυχές τῶν πιστῶν στή χάρη τῆς μετανοίας, στόν ἀγώνα, τήν πνευματική ἄσκηση, τήν ἐγκράτεια καί τή χριστομίμητη ταπείνωση. Μέ λίγα λόγια, γινόταν ὁδοδείκτης πρός τό φῶς καί τήν ἀγάπη τῆς ἀλήθειας τοῦ Εὐαγγελίου. 3. Ὁ π. Βασίλειος, ὡς Πρόεδρος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου, πρωτοστάτησε στή διαμόρφωση τῆς αἴθουσας τοῦ Ναοῦ σέ ὑπέροχο χῶρο ἐκδηλώσεων πνευματικῆς καί κοινωνικῆς προσφορᾶς. Ἐκεῖ οἱ ἐκκλησιαζόμενοι τῆς Κυριακῆς ἔχουν πλέον μιά ζεστή φωλιά νά ἀνταλλάξουν εὐχές, νά συζητήσουν, νά ἐνημερωθοῦν γιά τίς δραστηριότητες ἀλλά καί νά ἑορτάσουν ἀπό κοινοῦ γεγονότα τῆς λειτουργικῆς καί κατηχητικῆς ζωῆς τῆς Ἐνορίας. Πέραν ὅλων τῶν ἀνωτέρω, ὁ π. Βασίλειος ὑπῆρξε τρυφερός πατέρας, οἰκογενειάρχης παραδειγματικός, στοργικός Ἱερέας γιά τά τέκνα τῆς Ἐνορίας μας, γιά μένα παιδί μου, ἀδελφός, συνεφημέριος καί φίλος, μέχρι τήν ὥρα πού ὁ Κύριος τόν κάλεσε κοντά του. Εὐχόμαστε ὁλόψυχα νά εἶναι λουσμένος ἀπό τό φῶς τοῦ Θεοῦ, τόν Ὁποῖο μέ τόση εὐλάβεια ὑπηρέτησε. Εἴθε ὁ καλός Θεός νά κατατάξει τόν π. Βασίλειο κατά τή μέλλουσα κρίση του στόν Παράδεισο μαζί μέ τή χορεία τῶν ἁγίων καί τῶν δικαίων. Ἀμήν.
|